TALI SIMPULAN DIRUNGAKAI

Firman Allah Ta’ala bermaksud:

“Allah berjanji kepada orang-orang beriman yang mengerjakan amal soleh di kalangan kamu bahawa Dia akan jadikan mereka itu golongan memerintah di bumi, sebagaimana Allah kurniakan kepada umat terdahulu,

dengan mengurniakan ciri-ciri dan sifat-sifat agama yang diredha berkuasa, bertukar daripada ketakutan kepada keamanan dan mereka itu mengabdikan diri kepada Allah dalam keadaan tidak menyengutukan dengan sesuatu yang lain dan sesiapa yang kufur selepas itu mereka itulah orang-orang yang fasik.”

Kita akan melangsungkan tanggungjawab sebagai umat yang dipilih oleh Allah Ta’ala tetapi kehilangan sifat-sifat yang sepatutnya:

“Adalah kamu sebaik-baik umat yang dikeluarkan untuk manusia yakni untuk menjadi pemimpin dan model umat lain, dengan sifat-sifat kamu menyuruh kepada yang baik, kamu mencegah kemungkaran dan beriman kepada Allah.”

Kita berada dalam suasana dan keadaan umat Islam dalam kesurutan hasil dari kelemahan yang dialami berpunca daripada meniggalkan kewajipan yang besar dalam agama Islam. Kewajipan menegakkan hukum Allah yang adil dalam negara dan masyarakat.

Kewajipan yang ditunaikan oleh generasi awal umat Islam yang dipimpin oleh Rasulullah SAW bukan sahaja berdakwah mengajak manusia kepada Islam dalam masa yang sama menegakkan negara yang memerintah menunjukkan contoh yang baik kepada seluruh manusia.

Apa yang ditegakkan itu berdiri dengan megah dalam masa seribu tiga ratus tahun lebih.

Apabila umat Islam merungkai kewajipan yang diwajibkan oleh Allah menegakkan hukumnya maka umat Islam menjadi bertaburan. Benar sebagaimana yang diberi amaran oleh Rasulullah SAW:

“Tali yang disimpul untuk mengikat ajaran dengan kuat dirungkai satu demi satu. Apabila satu simpulan dirungkai manusia berselerak dan mereka bergantung dengan simpulan yang masih ada.

Simpulan pertama dirungkai ialah yang berkait dengan hukum hakam khususnya dalam mendaulatkan syariat Allah dan yang akhir dirungkai ialah sembahyang.”

Di awal abad yang lalu umat Islam menyaksikan kejatuhan kerajaan Othmaniah diikuti dengan penjajahan negeri-negeri Islam oleh kuasa barat. Mereka berjaya memecahkan negeri-negeri umat Islam berasaskan kepada agenda serangan pemikiran yang melahirkan sekularisma di dalam masyarakat Islam dan mencetuskan semangat kebangsaan masing-masing.

Mereka dengan mudah berjaya melumpuhkan umat Islam, namun mereka tidak berjaya memadamkan cahaya Islam. Cahaya Islam terus memancar dan bertahan sehingga memaksa penjajah meninggalkan negeri-negeri umat Islam.

Namun begitu mereka merancang meninggalkan kesan daripada serangan pemikiran dan budaya yang masih berakar umbi di dalam masyarakat Islam.

Kita berbangga dengan negeri Terengganu Darul Iman kerana di antara negeri yang terakhir dijajah oleh barat. Acih di Indonesia tidak dapat dijajah tetapi dikepung. Afganistan, Arab Saudi dan Yaman tidak dapat dijajah tetapi dikepung.

Terengganu berjaya dijajah dan diletakkan di bawah negeri bernaung. Sejarah mencatitkan apabila bermula campur tangan British di Terengganu rakyat Terengganu memberontak, berjihad menentang penjajah walaupun sejarah ini dikaburkan tetapi tidak boleh dibohongi apabila mereka mengebarkan bendera Othmaniah di Kuala Berang tahun 1928 walaupun kejatuhan kerajaan Uthmaniah tahun 1924.

Pengebaran bendera Othmaniah menunjukkan semangat khilafah masih wujud di sini.

Setelah negara mencapai kemerdekaan pilihan raya pertama diadakan selepas merdeka tahun 1959, Terengganu merupakan negeri pertama ditawan oleh PAS. Selepas itu Kelantan.

Kerajaan PAS Terengganu masa itu dikepung dan digoncang dengan hebat dan dapat bertahan hanya lebih daripada dua tahun. Tetapi Terengganu menempa sejarah menjadi negeri pertama ditawan oleh PAS.

Parti PAS ditubuhkan oleh ulamak tahun 1951, mata rantai penubuhan perjuangan Islam yang tidak putus semenjak Islam datang ke Tanah Melayu.

Pendakwah-pendakwah datang ke Tanah Melayu bukan hanya membawa dagangan, barang-barang dagangan hanya bekalan sementara waktu, tetapi mereka membawa Islam dan Islam yang dibawa ialah Islam yang berdaulat (Islam yang memerintah) bukan Islam sekadar mengucap dua kalimah syahadat.

Terengganu meninggalkan sejarah batu bersurat yang dicatat di atasnya perlaksanaan hukum syariat. Berbeza dengan Melaka perlaksanaan hukum syariat dan hukum adat. Diberi pilihan sama ada hukum syariat atau pun adat.

Tetapi Terengganu hanya hukum syariat yang dilaksanakan. Kedaulatan Islam dipertahankan sehingga datang penjajah.

Sebelum PAS sudah ada mata rantai perjuangan Islam. Bermula dengan para ulamak mempertahankan Islam di pondok-pondok, di masjid-masjid dan surau-surau masing-masing.

Penubuhan parti Syarikat Islam tahun 1924 di Basrah, Pahang ditaja oleh ulamak dari Terengganu. Cawangan-cawangannya ditubuh di seluruh negeri Terengganu. Parti ini diharamkan oleh penjajah dan 1951 ditubuhkan PAS.

PAS masuk ke Terengganu tahun 1956. Bila pilihan raya pertama diadakan tahun 1959 Terengganu negeri pertama mencapai kemenangan. Malangnya yang mengepung kerajaan Islam Terengganu bukan penjajah British, British sudah pulang tetapi orang-orang Melayu yang dididik dan dilatih oleh British yang menjatuhkan kerajaan PAS di Terengganu tahun 1961.

Kelantan yang PAs menang pilihan raya berikutnya dapat bertahan kerana kemenangannya besar.

Tahun 1999 PAS berjaya menawan semula Terengganu dan telah menempa sejarah kerana dengan kejayaan itu telah berjaya mengambalikan perlembagaan negeri kepada Islam. Berjaya menjadikan hukum Islam, Quran, hadis, ijmak ulamak dan kias hukum tertinggi bagi negeri Terengganu, dan mana-mana undang bercanggah dengannya dibatalkan.

Asas kepada perlembagaan negeri ini ditandatangani oleh DYM Sultan. Ini tidak berlaku di mana-mana. Kejayaan mengembalikan asas kepada perlembagaan adalah saham yang paling besar kepada kita dan lebih besar daripada 60,000 lot tanah dibahagi kepada rakyat dan lebih besar daripada segala-galanya.

Kepada mereka yang mendukung aqidah, yang mendukung perjuangan mungkin PAS dijatuhkan dengan sebab itu.

Benarlah firman Allah Ta’ala:

“Adakah manusia mengira sudah cukup bila mereka bercakap kami telah beriman padahal mereka tidak diuji dan dicuba, sesungguhnya Allah telah menguji orang-orang terdahulu maka termaklum di sisi Allah orang yang benar-benar beriman dan orang yang bohong.”

Bila Islam yang sebenar ditegakkan kita akan diuji. Khalifah Umar Abdul Aziz yang mengembalikan pemerintahan kepada khilafah memerintah hanya dua tahun sahaja. Kematiannya kerana diracun tetapi pemerintahannya meninggalkan kesan yang sangat baik.

Bilangan tahun memerintah bukanlah ukuran. Apa yang penting ialah pengisiannya. Tanggungjawab kita ialah mengembalikan kedaulatan Islam. Tanggungjawab bukan sahaja di hadapan Allah SWT tetapi yang lebih besar ialah untuk menyelamatkan manusia yang terkapai-kapai pada hari ini dilanda oleh kegagalan berbagai-bagai teori dan ideologi.

Manusia juga terkapai-kapai kerana dilanda oleh masalah yang menimpa dunia yang tiada penyelamat melainkan syariat Allah SWT.

Kita berada dalam zaman manusia sedang mencari-cari untuk selamat dan kita telah berjaya menarik perhatian bukan sahaja orang-orang Islam terpelajar yang mengkaji dan membaca merupakan saham yang paling penting kepada kita walaupun majoriti orang Islam bengong kerana mereka masih demam serangan pemikiran.

Apa yang menarik ialah orang-orang bukan Islam menyokong perjuangan kita bukan sahaja tahaluf syiasi (persefahaman) dengan golongan bukan Islam yang menerima konsep yang kita perjuangkan dalam masa yang sama mereka bersedia untuk menjadi ahli bersama dengan kita dalam perjuangan.

Ini adalah satu perkembangan yang biasa kepada Islam bukannya luar biasa. Mereka yang tidak membaca sejarah Islam merasakan ini luar biasa. Di zaman nabi SAW ketika di Mekah ada tokoh-tokoh bukan Islam seperti Abu Talib, Ibnu Jarnah, Mutain bin Ali dan Abdullah bin Huraiket memberi sokongan kepada nabi SAW sehingga berhijrah ke Madinah.

Walaupun tahaluf syiasi diadakan dengan orang-orang bukan Islam kita tidak pernah menggadai perinsip dan konsep kita. Orang-orang Melayu Islam mempunyai satu tanggungjawab yang besar untuk menyedarkan umat mereka sendiri.

Firman Allah Ta’ala bermaksud:

“Berikanlah peringatan kepada kaum keluarga kamu yang hampir.”

Sekiranya kita gagal memberi kesedaran kepada kaum sendiri maka Allah memberi amaran:

“Jika sekiranya kamu berpaling daripada menunaikan tanggungjawab untuk menegakkan Islam maka Allah akan menukarkan kepada kaum yang lain yang akan mengambil alih.”

Sejarah Islam membuktikan bila kaum Arab tidak lagi memimpin Allah menukar dengan kaum Kuldis yang melahirkan Solahudin al-Ayubi dan menukarkan dengan kaum Turki yang melahirkan kerajaan Uthmaniah.

Allah Ta’ala tidak mematikan agamanya, cahaya Islam tidak boleh dipadamkan tetapi mereka yang meninggal Islam itu akan padam.

Ucapan khalifah Omar ibni al-Khattab RA kepada pemimpin-pemimpin Arab Islam di Baitul Maqdis, yang menyaksikan perayaan menjatuhkan Rome Bizantine, kuasa besar dunia yang tunggal selepas kejatuhan Farsi:

“Kita adalah umat yang diberi kemuliaan dengan Islam, sekiranya kita mencari kemuliaan lain daripada Islam maka kita akan menerima penghinaan daripada Allah SWT.”

Kita tidak berminat dengan golongan yang berjuang atas dasar kaum. Tidak salah sayang kepada bangsa, kaum dan keluarga tetapi ‘sayang’ itu tidak boleh dijadikan aqidah.

Islam menyatakan untuk menyatukan manusia mesti dengan perasaan, hati dan bukan dengan jasad sahaja. Untuk menyatukan jasad dan hati mesti dengan satu konsep yang diterima oleh sifat semula jadi manusia.

Pertama mempersaudarakan manusia dengan iman:

“Sesungguhnya orang-orang beriman itu bersaudara.”

Kedua menyatukan manusia dengan kemanusiaan dengan memberi hak yang adil kepada semua.

Konsep ini berjaya dilaksanakan oleh nabi Muhamad SAW dan kita tidak boleh memilih acuan lain. Acuan Islam tidak boleh dipinda dan diubah. Jika dipinda acuan Islam ini, Islam selamat tetapi orang yang meminda tidak selamat.

Kita berjamaah dan berpolitik untuk mempertahankan acuan ini yang boleh menyelamatkan manusia dalam taufan yang melanda mereka. Taufan keruntuhan moral, keruntuhan akhlak dan taufan berbagai-bagai wabak yang melanda manusia.

Taufan di zaman Nuh AS, bahtera Nuh yang menyelamatkan. Taufan di zaman ini hanya bahtera Islam yang menyelamatkan. Hanya mereka yang sanggup bersama di atas bahtera ini dengan konsep dan prinsip, boleh naik.

Nuh mengajak anaknya naik ke atas bahteranya tetapi Allah Ta’ala tidak izinkan kerana anaknya tidak beriman.

Prinsip dan konsep yang diajar oleh al-Quranul Karim yang kita pegang dan kita junjung walaupun memakan masa lama. Banyak duri terpaksa dihadapi, jalan yang tidak dihampar dengan permaidani merah tetapi jalan ini sahaja yang selamat.

Kita perlu peka dengan konsep yang diberi oleh nabi SAW:

“Dihamparkan hamparan untuk menuju ke syurga dengan perkara yang tidak menyedapkan, dihamparkan hamparan yang menuju ke neraka dengan perkara yang melazatkan.”

Ini adalah pusaka wasiat nabi Muhamad SAW.

KULIAH YT