Wawasan Islam yang diajar oleh
Islam ialah dari dunia hingga akhirat.
Apa yang menjadi masalah banyak
kalangan kita tidak faham kerana penentangan terhadap Islam berubah-berubah.
Zaman
nabi Nuh penentangnya golongan al-malak. Zaman nabi Ibarhim ialah Namruk. Zaman
nabi Musa bukan Namruk tetapi Firaun. Zaman nabi Muhamad SAW tiada lagi Namruk
dan Firaun walaupun kisah mereka disebut dalam Quran. Yang ada pada zaman nabi
Muhamad ialah Abu Jahal, Farsi dan Rome.
Zaman kita ini Abu Jahal, Farsi dan
Rome sudah tidak ada. Siapa yang melawan Islam. Kita terpaksa berdepan dengan
fahaman-fahaman atau ideologi-ideologi atau teori-teori sama ada yang
berlandaskan kebendaan atau pun kebangsaan. Semua ini ditentang oleh nabi kita
Muhamad SAW.
Kebendaan atau kebangsaan menjadi
asas. Menjadi satu hikmat yang besar nabi SAW meninggal Mekah, tanah air
sendiri. Mengapa pula meninggal tanah air. Ini menandakan perjuangan bukan
berdasarkan kepada tanah air semata-mata tetapi mesti diasaskan kepada Islam.
Nabi berhijrah ke Madinah menubuh kerajaan
Islam. Kemudian membuka Mekah, negerinya sendiri dan memerdekakan Mekah bukan
daripada penjajah Inggeris, China, India, Peranchis atau Rusia tetapi daripada
penjajah Arab. Penjajah Arab yang memerintah Mekah dengan ajaran jahiliah.
Jangan kita fikir
penjajah hanya orang putih, orang Melayu bukan penjajah. Kalau orang Arab penjajah
yang nabi lawan takkan Melayu lebih baik daripada Arab.
Kita merayakan kemerdekaan setiap tahun.
Kemerdekaan itu daripada penjajah Inggeris dan ajaran-ajaran asing, ajaran yang
bukan Islam. Inggeris sudah balik tetapi undang-undangnya, budayanya, judi,
arak dan lain-lain masih ada. Ini bermakna kita belum merdeka lagi dari segi
Islam.
Ramai orang tidak faham perkara
ini kerana dikelirukan oleh fahaman kebangsaan. Kita mesti merdeka diri kita
dengan Islam. Selagi Islam tidak ditegakkan maka kita tidak merdeka.
KULIAH TAFSIR
No comments:
Post a Comment